Ik ben nu al en…

Ik ben nu al enige tijd aan het klussen. Niet alleen thuis maar ook op het werk. Samen met collega Pia zijn we bezig het ‘voorraadhok’ te voorzien van een bouwwerk van planken. Je weet wel, van die ijzeren latten op de muur, daar haak je dan van die plankendragers in en holé een plank erop. Allemaal van Ikea natuurlijk. Vanochtend begonnen we vol goede moed. Ik had mijn kist met gereedschap meegenomen om het allemaal snel te kunnen fixen. Want snel moet. Hoppa, een drager in de hoek zodat we niet te veel meetwerk zouden hebben. Het is nieuwbouw dus de muurtjes zijn recht, volgens de waterpas dan. Boortje nummer acht om een gat te creëren die de gipsschroef zou kunnen dragen. Een hele echte tang had ik ook aangeschaft om die schroef zo te bewerken dat de ‘pootjes’ van die zgn gipsschroef zich aan de binnenkant van de muur vast zouden zetten als een nijdige vogelspin die haar vent ten prooi te pakken heeft. En ik maar rukken met die tang. En de schroeven vielen er gewoon weer net zo makkelijk uit. Dat geintje had ik thuis ook al meegemaakt. Het zweet brak me uit bij mijn vele pogingen het ding muurvast in de muur te krijgen en ik vloekte me wezenloos. De buurt ging naar Pia. Die vloekte nog harder na hetzelfde resultaat. Uiteindelijk gooide ik de schroevendraaier en de tang erbij neer en haalde er een paar mannelijke collega’s bij. Het eerste wat die konden brullen was: ‘Hebben jullie nou die hele schroef naar de klote gedraaid? Na een fikse tik op beide hoofden fixten ze de boel. Het moge bij deze bewezen zijn dat de Zweedse muren niet hetzelfde zijn als de Nederlandse. Want hier zitten ineens ijzeren platen achter een muur waarvan je denkt: ‘What de fuckingfuck doet die plaat daar?’ Het moge ook duidelijk zijn dat de Zweedse mannen niet anders zijn dan welke man dan ook. Ze gaan er als eerste vanuit dat die oppermutsen de boel wel even verprutst hebben. Niks was minder waar. De heren hadden zelf de grootste moeite om de boel goed in elkaar te zetten. Hoe moet ik in vredesnaam nou een ‘echte’ kerel vinden? Toch maar naar een oude rijke stinkerd zoeken die iemand voor me inhuurt? Waar vind ik er zo één?

 

Nooit te oud om te leren..

Zo, met al dat ge-date zou ik bijna vergeten dat ik een blog heb. Hoog tijd dus voor een update uit het lang-leve-de-vrijheid leventje van Filo.

Er was eens een date.. die niet ging zoals het moest. Dat had ik natuurlijk ook wel een beetje aan mezelf te danken maar ik ben nou eenmaal wel van het risico’s nemen. En daarnaast heb ik natuurlijk altijd Mirjam Leenes die me uit de nood helpt mocht dat nodig zijn. 
Het ging zo: Ik kreeg een mailtje op de dating site van een gozer die er niet verkeerd uit zag. Om een lang verhaal kort te maken spraken we na de nodige telefoontjes af dat ik eens bij hem langs zou komen.    Laten we deze date voor het gemak even Rumbo noemen. Rumbo had nogal wat rooie vlekken en zijn gezicht en zijn neus zag er uit als wat ik later alleen maar kon omschrijven als gerumatiseerd. Da’s geen echt woord, maar je gaat het zo wel snappen. Hij duwde me per direct een groot (ikea) glas in mijn hand met daarin een 10% cola en 90% van de meest gore rum die ik ooit in mijn leven had geproefd. Ok, ik snapte het. Dit ging niet over gezellig met z’n tweeën de stad in gaan, dit ging om sex. Niet dat ik daar vies van ben maar het oog wil ook wat, toch? En in dit geval de neus ook. Want allemachtig wat stonk die rum. Nu was het zo dat ik Leenes dus wel eerst even het adres van die knakker had toegestuurd met de mededeling: Mocht je voor 21:00u nog niets van me gehoord hebben, bel dan de politie. Hij heet Rumbo en hier woont hij en dit is zijn telefoonnummer. Mirjam zat die avond op haar telefoon, kwam ik later achter en dat was eigenlijk wel zo fijn. Want na nog geen uur had Rumbo al 4 van die grote glazen naar binnen gewerkt en zat ik driftig te zoeken naar een uitweg. Ik was er inmiddels ook wel van overtuigd dat die 4 glazen niet de enige waren die hij die dag had gedronken. Fuckerdefuck. Niet dat ik bang was, maar ik zocht een diplomatische oplossing om ertussen uit te kunnen knijpen. Ik bedoel maar.. mocht ‘ie pissig worden en me wat aan proberen te doen, hoefde ik duidelijk alleen te blazen om hem omver te krijgen. Maar ik wilde dat liever ontwijken. Dus ging ik naar de wc en stuurde een smsje naar Mir: Bel me.. HELP! En jawel, ze belde nog voordat het sms-je goed en wel was aangekomen. ‘Moet je daar weg?’ O ja. Dat moest ik. Vervolgens hoorde ik haar tegen haar jongste dochter zeggen dat ze nu even toneel ging spelen en dat ze het straks wel uit zou leggen. Het volume dat ze daarna gebruikte om Rumbo er van te overtuigen dat ze mijn hulp NU nodig had heeft er voor gezorgd dat ik 3 dagen lang doof ben geweest. Maar dat nam ik ter harte. Hij had duidelijk zoveel op dat hij het meteen geloofde, en daar ging ik, gooide me door zijn voordeur heen, nam niet eens de lift maar rende als een bezetene de trappen af en naar mijn auto. Daar belde ik mijn italiaantje en die gaf mij even een duidelijke les over de verschillen tussen man en vrouw. Na die wijze les begaf ik me richting de Leenes om daar de date van mijn leven te hebben. 

Leenes preekte natuurlijk ook wel als een Amerikaanse dominee. Gij zult niet.. enzo.  Maar dat mocht ze. Ik luisterde, knikte braaf en beloofde haar nooit meer voor de eerste keer bij iemand thuis af te spreken. Maar ik kan toch niet ontkennen dat ik het allemaal wel heel erg vermakelijk vond. Sorry. Barst maar los allemaal. Ik beloof bij deze plechtig dat ik het nooit meer zal doen. 🙂

Wie wil Filo?

Nou, die dating site, die heb ik er kosteloos uit kunnen gooien. Bleek dat je twee weken mocht proberen en dus 12 dagen later was Filo niet meer ‘in the air.’ Wat een opluchting. Toch kon ik het niet laten om een andere site te proberen. Die van de reklame. Die leek tenminste wat meer professioneel.
Dag 1 waren er 75 bezoekers, 25 hadden een flirt gestuurd en had ik 8 mails. Slik. Dat werd dus puinruimen. Dus opende ik alle 33 profielen die hadden gereageerd en begon systematisch met de uitroeiing. Geen foto, weg! O, jij heet Magnus, Ksst voordat ik de brandslang erbij pak! O, jij bent onder de 1.75m? Joh, ga effe leren lezen. Het ging best goed zo, dacht ik. Maar op het eind van de rit had ik er nog steeds 25. Poeh. Mailtjes lezen dan maar. eerste: ‘Halo jij moi meistje’. Brr, weg! Next: 69 jaar.. dat gaan we niet eens lezen. Next: Een Noor. Hmm.. die zijn allemaal stinkend rijk dus die houden we er effe in. Next: Een Italiaan. Wow, niks mis mee zo te zien. Die houden we ook. Next: Aha, een Piet Lut uit Göteborg die er meteen even erin kopt wat hij zoekt, wilt, eist, wat hij wel en niet leuk vindt. Geen wonder dat ‘ie gescheiden is. Weg dus met Pietje. Want als ik daar mee uit moet is het oorlog in de eerste minuut. Oh, kijk nou, daar komt meneer 69 jaar weer eens even binnen voor een digitale koffie. En jawel.. hij stuurt me maar weer eens een flirt. Damn! Misschien toch maar es even kijken op zijn profiel. Misschien is ie wel stinkend rijk en op weg naar de eeuwige jachtvelden..
Maar nee, hij is een echte Christen! Doet veel aan goede doelen en vrijwilligerswerk (ja duhu, hij is met pensioen!). Zit dus vooraan in de kerk en zoekt verder het internet af naar jonge meiden. D’r uit! Nog een fucking flirt en ik block hem. En daar komt weer iemand binnen en wel zonder profielfoto. En twee minuten later een mailtje. Hij heet Devil (kots) en vraagt: ‘En, wat gaan we vanavond doen?’ Mijn antwoord: ‘Jij gaat je profiel even voorzien van wat foto’s.’ En flikker hem meteen uit mijn lijstje. Verder met het puinruimen. Er zitten er wel 5 tussen zonder haar op hun harses. Sorry, maarrruh.. nee. Nu begint het ergens op te lijken. Om een lang verhaal kort te maken: Het is vermoeiend maar leuk. Ik voel me als een kleuter in een snoepwinkel. Ik heb het letterlijk voor het uitkiezen. Maar eerst ga ik die Italiaan schrijven. Want die, nou die staat zonder meer op nummer 1…

Ik houd je op de hoogte.